1950 – 1960: Μια ιστορική αναβίωση
Η επιθυμία της Κωνσταντίνας Ζολώτα να κατευθύνει το γιο της προς την πολυμάθεια και την επιστημοσύνη θα νικήσει την επιθυμία του Ευθύμιου Ζολώτα να μεταλαμπαδεύσει την τέχνη του στον μονάκριβο γιο τους. Μόλις 24 χρονών, καταλαμβάνει την πρώτη του έδρα στο οικονομικό δίκαιο του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Εκτός από καθηγητής, αποτελεί κεντρικό πρόσωπο της οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας, διοικώντας την Τράπεζα της Ελλάδος για πάνω από 25 χρόνια και φτάνοντας μέχρι και το πρωθυπουργικό αξίωμα το 1990. Είναι ένας άνθρωπος με σπάνια μόρφωση, βαθιά γνώση των ελληνικών γραμμάτων και υψηλό όραμα για τον ελληνισμό.
Ο Ξενοφών Ζολώτας ωστόσο, ακολουθεί παράλληλα και το πάθος του για το κόσμημα που του έχει εμφυσήσει ο πατέρας του, για τον οποίο τρέφει ένα βαθύ θαυμασμό μαζί με σεβασμό, και καταπιάνεται με πάθος στην οικογενειακή επιχείρηση. Προς το τέλος της δεκαετίας του '50, αποφασίζει να τοποθετήσει το σήμα ZOLOTAS, παραπλεύρως με τις μεγάλες γαλλικές και αμερικανικές φίρμες. Γι’ αυτόν, η τέχνη της χρυσοχοΐας οφείλει να μετατραπεί σε μια αποστολή παγκόσμιας ανάδειξης του ελληνικού πνεύματος. Πρόκειται για μια έμπνευση που προέρχεται κατευθείαν από την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και η οποία ενώνεται με μια καινούργια τεχνοτροπία, συμβίωση των παλαιών τεχνικών και της αυθεντικής τεχνογνωσίας, που φυτρώνει στα χέρια των τεχνιτών του οίκου.